علائم متداول در ریاضیات را به ترتیب تاریخ اختراع

جدول زیر بسیاری از علائم متداول در ریاضیات را به ترتیب تاریخ اختراع یا تاریخ استفاده مرتب کرده‌است. 

جدول را درادامه مطلب ملاحظه کنید.

جدول زیر بسیاری از علائم متداول در ریاضیات را به ترتیب تاریخ اختراع یا تاریخ استفاده مرتب کرده‌است.

علامت	نام	تاریخ اولین استفاده	اولین نویسنده‌ای که علامت را استفاده کرده‌است.
+ −	جمع و تفریق	۱۳۶۰	نیکلاس اُرِزمه
		۱۴۸۹ (اولین ظهور این علائم در چاپ)	ژوهان ویدمن
√	رادیکال (برای ریشهٔ دوم)	۱۵۲۵ (بدون سرکش روی رادیکال)	کریستف رودولف
(…)	پرانتز (برای گروهبندی اولویت دار)	۱۵۴۴ (در یادداشتهای دستنویس)	میشائل شتیفل
		۱۵۵۶	نیکولو تارتالیا
=	تساوی	۱۵۵۷	رابرت ریکرده
×	ضرب	۱۶۱۸	ویلیام آوترد
±	جمع-تفریق	۱۶۲۸
∷	تناسب
n√	رادیکال (برای ریشهٔ nام)	۱۶۲۹	آلبر ژیرار
< >	بزرگتر و کوچکتر	۱۶۳۱	توماس هریوت
xy	توان	۱۶۳۶ (استفاده از اعداد رومی به عنوان توان)	جیمز هیوم
		۱۶۳۷ (به شکل فعلی)	رنه دکارت
√ ̅	رادیکال (برای ریشهٔ دوم)	۱۶۳۷ (با سرکش بالای رادیکال)	رنه دکارت
%	درصد	۱۶۵۰	نامعلوم
÷	تقسیم	۱۶۵۹	یوهان رآن
∞	بینهایت	۱۶۵۵	جان والیس
≤ ≥	بزرگتر مساوی و کوچکتر مساوی	۱۶۷۰ (با خط افقی روی علامت نامساوی)
		۱۷۳۴ (با دو تا خط افقی زیر علامت نامساوی)	پیر بوگر
d	دیفرانسیل	۱۶۷۵	گتفرید ویلهلم لایبنیتز
∫	انتگرال
:	دو نقطه (برای تقسیم)	۱۶۸۴ (اقتباس از استفادهٔ دو نقطه برای نمایش کسرها مربوط به سال۱۶۳۳)
·	نقطه (برای ضزب)	۱۶۹۸
⁄	[خط مورب (اسلش) (برای تقسیم)	۱۷۱۸ (اقتباس از خط کسری اختراع شده توسط اعراب در قرن ۱۲)	توماس تووینگ
≠	نامساوی	نامعلوم	لئونهارت اویلر
∑	حاصل جمع	۱۷۵۵
∝	تناسب	۱۷۶۸	ویلیام امرسون
∂	دیفرانسیل جزئی	۱۷۷۰	مارکیز دو کوندورسه
x′	پریم (برای مشتق)		ژوزف لویی لاگرانژ
≡	همانی ( برای روابط متجانس (هم ارز) )	۱۸۰۱ (اولین ظهور در چاپ، استفاده شده در نوشته‌های شخصی گاوس قبل از این تاریخ)	کارل فریدریش گاوس
[x]	جزء صحیح	۱۸۰۸
∏	حاصل ضرب	۱۸۱۲
!	فاکتوریل	۱۸۰۸	کریستین کرامپ
⊂ ⊃	شمول مجموعه (زیرمجموعه و فرامجموعه)	۱۸۱۷	جوزف گرگون
		۱۸۹۰	ارنست شرودر
|…|	قدر مطلق	۱۸۴۱	کارل وایراشتراوس
	دترمینان ماتریس		آرتور کایلی
‖…‖	نمایش ماتریس	۱۸۴۳
∇	نابلا (برای دیفرانسیل برداری)	۱۷۴۶ (سابقاً به عنوان عملگری چند منظوره توسط همیلتون استفاده می‌شده‌است)	ویلیام رووان همیلتون
∩ ∪	اشتراک و اجتماع	۱۸۸۸	جوزپ په په آنو
∈	عضویت	۱۸۹۴
∃	سور وجودی	۱۸۹۷
ℵ	اِلف ( برای عدد اصلی (cardinal number)مجموعه‌های نامحدود )	۱۸۹۳	گیورگ کانتور
{…}	کمانک (برای نمایش مجموعه)	۱۸۹۵
ℕ	N دو خطی (برای مجموعهٔ اعداد طبیعی)		جوزپ په په آنو
·	نقطه ( برای ضرب داخلی)	۱۹۰۲	جوسایا ویلارد گیبز؟
×	ضرب (برای ضرب خارجی)
∨	یای منطقی (OR منطقی)	۱۹۰۶	برتراند راسل
(…)	نمایش ماتریس	۱۹۰۹	جرارد کووالسکی
[…]		۱۹۱۳	کاتبرت ادموند کولییس
∮	انتگرال بسته	۱۹۱۷	آرنولد سامرفلد
ℤ	Z دوخطی (برای مجموعه اعداد صحیح)	۱۹۳۰	ادموند لاندایو
		دههٔ ۱۹۳۰	گروه نیکلا بورباکی
ℚ	Q دو خطی (برای مجموعه اعداد گویا)
∀	سور عمومی	۱۹۳۵	جرارد گنزِن
∅	مجموعهٔ تهی	۱۹۳۹	آندره ویِل / نیکلا بورباکی
ℂ	C دو خطی (برای مجموعه اعداد مختلط)		ناتان جاکوبسون
→	پیکان (فلش) (برای نمایش تابع)	۱۹۳۶ (برای تفکیک اشکال عناصر خاص)	کویستین اُر
		۱۹۴۰ (به شکل فعلی f: X → Y)	ویلتورد هورویز
⌊x⌋	'جزء صحیح	۱۹۶۲	کِنِث ایی اورسون
∎	انتهای اثبات	نامعلوم	پاول هالموس

منبع: ویکی پدیا